Παρουσίαση κεντρικής ιστορίας Μίκυ Μάους 227: Η Τελευταία Ναυμαχία

Μετά από καιρό επιστρέφουμε στις κριτικές του Μίκυ Μάους. Μιας και την Παρασκευή θα έχουμε τον Φαντομία, οπότε σύντομα (και θα σας ενημερώσουμε με άρθρο) και θα έχουμε και κριτική για το τεύχος με το που βγει.

Η Τελευταία Ναυμαχία (20 σελίδες)

• Σχέδιο – Σενάριο: Stefano Zanchi

Το εξώφυλλο δυστυχώς δεν είναι σχετικό με την ιστορία και το βρίσκω εντελώς αδιάφορο.

Στο Λονδίνο του 1838 ο Μίκυ, αναζήτα την τελειότητα στην τέχνη κι έρχεται αντιμέτωπος με δυο παράνομους που έχουν δοσοληψίες με τους κατασκόπους της Γαλλίας

Υπέροχο σχέδιο, πάρα πολύ ωραίος χρωματισμός από την Mirka Andolfo, η οποία είχε χρωματίσει και το Μόμπυ Ντικ, αλλά το σενάριο ήταν βεβιασμένο. Καταλαβαίνω ότι μάλλον αυτές οι ιστορίες θα πρέπει να είναι γύρω στις 20 σελίδες αλλά θα ήθελα κάτι περισσότερο (ειδικά το σημείο που ο Μίκυ με τον Γκούφυ έτρεξαν το μισό Λονδίνο για να προλάβουν το πλοίο, ή προς το τέλος που μετά από την καταιγίδα βρέθηκαν κοντά στο κλεμμένο Τεμεραίρ ήταν πολύ βιαστικά). Πολύ μου αρέσει που και η συγκεκριμένη ιστορία αλλά και η σειρά με την Ιστορία της Τέχνης έχει διδακτικό τόνο. Οφείλω να δώσω ένα μπράβο στον Gagnor που σε όλη τη σειρά το έχει διατηρήσει αυτό και φαίνεται για άνθρωπος που μελετά. Ο Stefano Zanchi ήδη από τόσο μικρή ηλικία έχει ταλέντο και σχεδιάζει και ωραία τους χαρακτήρες αλλά και το φόντο. Ειδικά το τελευταίο μονοσέλιδο καρέ που αποτελεί φόρο τιμής στον κανονικό πίνακα του Τέρνερ ήταν πολύ ωραίος τρόπος να κλείσει η ιστορία.

Όσο για τις υπόλοιπες ιστορίες θα πω ότι μόνο η Διαδικτυακή Διχόνοια ξεχώρισε ενώ οι υπόλοιπες δεν ήταν τόσο καλές… Πραγματικά δεν το περίμενα να μου αρέσει τόσο πολύ αυτή η ιστορία. Το σχέδιο το βρήκα πολύ καλό και είναι από τον Blasco Pisapia. Πρόκειται για την τέταρτη καλύτερη του ιστορία σύμφωνα με το inducks. Δεν έχει κάνει πολλά πράγματα αλλά στην Ελλάδα τον έχουμε γνωρίσει μέσα από τις ιστορίες για τη θεία Νένα της Κλάραμπελ. Γυρίζοντας πάλι στην ιστορία, θα ήθελε να πω ότι για μένα σατιρίζει με εύστοχο τρόπο το facebook και την όλη μανία που μπορεί να προκαλέσει.  Ναι μεν είναι λίγο υπερβολικό αλλά αυτά που δείχνει γίνονται. Το τέλος μου άρεσε (όχι τόσο τα τελευταία καρέ). Θα βάλω ένα 7.7/10